Ömrüm boyunca her yerde ve şartta kardeşliği ifâ edeceğim ve dünyaya tebessüm saçacağım. Söz veriyorum babacığım…
– İyiliği Hisset
Gülümsemek belki de tek yazılı kuraldı bizim ailede. Her şeyimize sabır gösteren babamın somurtmaya asla tahammülü yoktu. Eğer yüzümüzü asık ve canımızı sıkkın görürse kardeşimle beni dizine oturtur ve “Anlatın bakalım yüreğimin solmayan çiçekleri, hangi yağmur gülümsemenizi sildi?” der, yüzümüze bir şekilde tebessüm tohumları ekmeyi başarırdı. Evde, tarlada, okulda, sokakta, nerede ve hangi işle meşgul olursak olalım daima mutlu olmamızı ve sahip olduklarımızın, en çok da aile ve kardeşlik bağlarımızın kıymetini bilmemizi isterdi. Çünkü babam kalabalık ancak mutlu bir ailede büyümüş. Aç da kalsalar, selden evlerini de kaybetseler hep hayatlarını daha keyifli kılacak güzellikler bulmuşlar kendilerine. Ama babam sadece kendi ailesiyle değil tanıdığı herkesle böyle geçinir, durmadan birilerinin hayatını mutlu kılmanın yollarını ararmış. Hala da bu huyundan vazgeçmiş değil.
Hatırlıyorum, henüz okula gitmiyorken, evi çürüyüp yıkılan yan komşumuzu birkaç ay tek odalı evimizde misafir etmiştik. Tabi çok küçükken babamın zor şartlara rağmen bu kadar mutlu olmasına ve gülümsemesine anlam veremezdim. Ancak kardeşim doğduktan sonra babamı anlamaya başladım.
Kardeşimle tarlaya babama yardıma gittiğimizde birbirimize her zaman destek olurduk. Özellikle de ben, onun ablası olduğum için o yoruldukça yüklenirdim taşıdıklarını. Ve ona yardım ettikçe, yüklerini taşıdıkça, kendi yükümün hafiflediğini, yüzüme bahar güneşi gibi ışıldayan bir gülümsemenin konduğunu fark ederdim.
Meğer insanı mutlu eden, kalbindeki insanlık ateşini harlayıp yüzüne kocaman bir tebessüm güneşi konduran bu sihirli şeyin adı kardeşlikmiş. Ama sadece nesep, soy kardeşliği değil. İnsan olmanın verdiği sevinçle tüm dünyayı ve insanları kucaklatan bir kardeşlik. Arada kan bağı olmasa da gönül bağı kurduran, apayrı yerlerde aynı istikamete baktıran bir kardeşlik insanı bu denli mutlu kılan şey.
Nasır tutan ellerinde emeğin şefkatini saklayan babacığım!
Artık sırrını biliyorum. Merak etme, henüz okul çağında küçük bir kız olsam da ömrüm boyunca her yerde ve şartta kardeşliği ifâ edeceğim ve dünyaya tebessüm saçacağım. Söz veriyorum babacığım…